AMS - KUL - LGK - KUL - (en nu eindelijk bijna naar) BLR

Hallo lieve allemaal

Ja alles gaat goed hier, en nee ik ben nog niet in India. Morgenavond vlieg ik naar Bangalore. Nu ben ik nog het laatste restje van mijn 2 weken vakantie aan t vieren in Maleisie. Dus voor de mensen die wachten op verhalen uit India, dat komt binnenkort! Mocht je ook wat vakantieverhalen van mij willen lezen, go ahead. Sla deze blog anders over en lees hem de volgende keer als ie wel vanuit India komt :-)

Goh het is best wennen om nu ineens met jullie te mailen ipv bij te praten aan de keukentafel, met thee op het terras of een biertje in de kroeg maar goed, ik ga toch maar een poging wagen. Ik merk dat ik het echt weer heel fijn vind om alle inspiratie van het onderweg zijn te ervaren. En of dat onderweg zijn nou 2 weken, 2 maanden of een jaar duurt dat maakt niet uit. Er is nog zoveel te ontdekken! En waarschijnlijk ook vooral in mezelf, ik ben mijzelf nu al wel weer 6 mln. keer tegengekomen zoals ze dat zo mooi zeggen :-) Maar geen zorgen, alles is energie tenslotte dat wordt voor mij wel weer heel erg duidelijk nu zo alleen op reis. (Voordat ik sommige van jullie nu al kwijt ben, 'energie' daar mag je van mij bewustzijn (of misschien zelfs wel inspiratie) lezen.) Voor mij zit er veel inspiratie in reizen; het ontmoeten van andere mensen, een andere cultuur, andere gewoonten, andere muziek, andere gebruiken. Ervaren 'hoe het ook anders kan'... (Huh??? Kan het ook anders dan?)

En ja, dan lijkt het moment van vertrek heel lang echt heel ver weg, en toch is het dan ineens 17 februari en zit ik zondag sochtends vroeg met mijn backpack achterop mijn rug en mijn rugzak voor op mijn buik op de fiets (ja de fiets, ik ben nog steeds een Hollander!) naar het NS station. En door naar Schiphol, waar een heel lief uitzwaaicommittee wachtte (dankjulliewel nogmaals!!). Door de douane, door naar de gate en keurig om 12u precies werd mijn vliegmachien losgekoppeld van de slurf die nog vastzat aan de firma NL... vroemmm let's go!

Mijn vliegticket van Amsterdam naar Bangalore ging via Kuala Lumpur, nee ik hoefde er niet lang over na te denken dat "even wennen aan de warmte" misschien wel zo heerlijk is in (vertrouwd) Maleisie. Ik heb als kind vier jaar in Maleisisch Borneo gewoond en het voelt voor mij goed om weer in Azie te zijn. De geuren, de kleuren, de klanken en de warmte zijn nog heel vertrouwd. Eerst maar even bijkomen op tropisch eiland Langkawi en dan een paar dagen Kuala Lumpur verder ontdekken om daarna de overtocht naar India wagen!

Ik ben een groot fan van Azie maar Langkawi zal nooit mijn favoriete bestemming worden. Ik vond het er veel te toeristisch naar mijn smaak (ja zelfs in het laagseizoen!). En heel lang niks doen is toch ook een opgave :-) Maar for the time being heb ik enorm genoten van mijn hotelkamer-huisje direct aan zee, het heerlijke eten, de zon en de warmte (het is hier dag en nacht een tropische 32 graden). 
Er valt niet zo heel veel te vertellen over een week lang niks doen. Maar toch wel wat bedenk ik me want daar zat ik dan op een ochtend om 10.15 (net een oog open) voor mijn hotelkamer aan zee een mango te slachten en ineens groot alarm. Toeters en bellen, hoop gekrijs, ergens uit de woordenbrij kon ik 'go away from the beach, tsunami alarm' ontwaren. Hmmmm dat klinkt niet goed, allemaal mannen in oranje pakken op t strand, ze zijn iedereen weg aan t sturen... maar geen groot paniek. Zit je daar 2 meter van het strand en 25 meter van de zee en denk je in alle rust een mango naar binnen te kunnen werken... Maar toch, er was mij wat te weinig paniek dus er begon al een 'testbelletje' te rinkelen. Eens geinformeerd bij t hotel en ja hoor "this is only a test". Oh oke, dus ik eet rustig mijn mango op. Maar kan je vertellen dat je hersenen meteen overuren draaien, waar zou je in godesnaam heen?! Loos alarm gelukkig. Er gingen alweer "de torens-gevoelens" opspelen, 1e maandagochtend van de maand om 11u klokslag, "Attentie, attentie, dit is de maandelijke test van de alarminstallatie, willen de unitleden via het interne nummer..."  hahahaha ben benieuwd bij wie van jullie nu een (alarm)belletje gaat rinkelen ;-)
Ik vond 10 dagen niks doen aan het strand al een enorme opgave, maar sommige mensen die hadden een huidskleur alsof ze er al weken zo niet maanden lagen... Wat opvalt is de mix van culturen op het strand, die zie je natuurlijk overal ter wereld maar op zo'n strand wel weer heel erg duidelijk. Moslimvrouwen die van top tot teen, of tenminste armen, benen en romp (niet allemaal met hoofddoek) geheel bedekt in zwarte kleding op het strand liggen, spelen met hun kinderen en zwemmen en zee. In boerka op het strand is ook echt geen uitzondering. En daarnaast ligt dan een westerse toerist in een bikini of zwembroek languit in de zon...

Het strand en Kuala Lumpur zijn prachtig maar nu is het weer bijna tijd voor andere actie. Ik heb er zin in merk ik! Mijn bikini kan ergens onderin mijn backpack weggestopt worden, die hoeft er voorlopig niet meer uit. Want een bikini aan is geen goed plan in India. In India is het credo lange broek en tshirt tot over de schouders. Het is er al weken ruim 30 graden en het is pas begin maart!! Halverwege maart voorspellen ze al 35 graden. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat zijn. De hitte is vast droger dan de meer plakkerige tropische hitte van hier in Maleisie. Ik zal het binnenkort kunnen ervaren. Morgen vlieg ik naar India, finally! Eens kijken of het zo door mij felbegeerde visum daadwerlijk zorgt voor toegang tot dat oh zo prachtige maar contrastrijke land.

Bedankt voor alle goede tips. Ja ik heb mijn standaard antwoorden braaf uit mjin hoofd geleerd, de antwoorden zijn: Fine, Holland, Yes, Not yet. Nu mogen jullie de klassieke vragen bij deze antwoorden verzinnen... ;-) (Euh, nee inderdaad voor de oplettende lezer, niet al mijn antwoorden op de klassieke vragen zijn waarheidsgetrouw...!)

Ga mee op de reis die leven heet! Het fijne van de reis die leven heet vind ik alle ontwikkeling. Ik maak ze graag met jullie mee en ben ook heel benieuwd naar jullie reis door het leven heen. Ik waardeer jullie berichtjes en de verbinding met het westen erg. So keep me posted, I like :D  

Next blog vanuit Bangalore, inshallah, tot dan! 
Liefs Baukelien