Welcome to India ; eerste indrukken Bangalore

3 maart 2013 - Bangalore, India

Welcome to India! Toet toet toettoet toeeet! Gaat dag en nacht door... en daar wen je sneller aan dan je denkt en dat is ook wel zo handig want het is er altijd. Je toetert hier namelijk als je inhaalt, als je nog niet inhaalt, als je alleen al denkt aan inhalen en als je niet inhaalt. Maar natuurlijk ook als je linksaf gaat of rechtsaf gaat of gewoon als je al 1 seconde nog niet getoetert hebt :-) Hahaha. Het verkeer is hier echt onvoorstelbaar druk; auto's, bussen, vrachtwagens, voetgangers maar vooral heel veel motorfietsen en rickshaws (50.000 rickshaw's alleen al in Bangalore!). Het is wel even wennen maar oversteken gaat ook steeds makkelijker, gewoon tussen al het verkeer door slingeren dan bereik je vanzelf een keer de overkant. Oh en ze komen van links, daar moest ik ook even bij nadenken. En al vrij snel was ik er achter dat op een gegeven moment bij de grote kruispunten er een alarm afgaat, en dat is voor de voetgangers. Dan mag je als voetganger dus oversteken, tenminste overrennen want dan moet nog je heeel gauw oversteken (ben er nog niet achter hoe oude omaatjes hier oversteken maar dat kom ik vast nog te weten).

Behalve het verkeer is ook het eten even wennen. Tenminste niet zozeer het eten zelf (dat is echt heerlijk!) alswel het leren eten. Want je eet hier met je rechterhand. En het is echt heeeel belangrijk dat dat alleen rechts is! De linkerhand gebruiken ze in India namelijk voor sanitaire doeleinden en verder eigenlijk nergens anders voor. Dus je doet alles met rechts.
Nou is eten met een hand best even wennen maar ook dat leert (af en toe even spieken bij de locals :-) ) vrij gemakkelijk, een masala (soort pannenkoek met hartige vulling) eet je dus door je middelvinger in de pannenkoek te prikken en dan met duim en wijsvinger van de rand een stukje te scheuren. Hoe simpel kan eten zijn. Nooit meer bestek afwassen en aangezien we vaak eten van bladeren gooi je ook je bord weg zonder af te wassen.

En last but not least naast het verkeer en het eten vallen natuurlijk de mensen op. Onvoorstelbaar wat een rijkdom aan soorten mensen, En wat mij opvalt ze zijn een stuk vriendelijker dan in Noord-India. Of misschien is het niet zozeer vriendelijker maar beleefder? In Noord-India is het (in mijn herinnering van een aantal jaren terug) toch een stuk armer. Dat verschil is groot met hier. Mensen hebben niet veel, maar vaak wel wat te eten. En dat maakt nogal een verschil in hoe je je gedraagd (of je wel of niet weet of je savonds wat te eten hebt...) Maar dat ongegeneerde gestaar daar zal ik toch nooit aan wennen... Toch ervaar ik het als westerling op straat zijn hier veel makkelijker dan in Noord-India en dat komt omdat ze je niet aanraken. Ze staren wel, vragen je dingen en willen met je op de foto (of maken gewoon een foto) maar het is niet zo opdringerig en ze maken geen lijflijk contact. Dat geeft al veel meer ruimte om je te bewegen. En het heeft er ongetwijfeld ook mee te maken dat Bangalore zo'n grote moderne stad is (er wonen bijna 6 mln mensen!). Maar het verschil met het platteland ga ik ongetwijfeld nog ervaren.

Jeetje het is al een heel verhaal en alleen maar over wat opvallende zaken. Nog even kort hier alles goed! Eindelijk in India! En door vertraging met het vliegtuig pas op 2 maart ipv 1 maart India binnen. Net na middernacht landde het spiksplinternieuwe toestel van Malaysia Airlines op Bangaluru Airport. Ondanks (of dankzij?) dat het splinternieuw was waren er technische problemen en moesten er allemaal mannetjes in gele hesjes reparaties uitvoeren aan de techniek. Maar goed we mochten toch vertrekken en landden veilig in India. Na een nachtelijke rit door Bangalore werd ik keurig rond 2u in de nacht gedropt bij mijn hotel, en dat was eigenlijk heel oke.
De afgelopen 2 dagen heb ik mijn bezig gehouden met Bangalore te voet en per rickshaw te verkennen en dat bevalt prima. Hoewel ik nog steed de plattegrond niet helemaal snap, die kleine straatjes zijn er zoveel van... De constrasten zijn immens, slapende zwevers voor autoshowrooms en supermarkten naast de meest kleine winkeljes. Ze verkopen hier werkelijk alles, bijvoorbeeld natuurlijk 10 mln kleuren stoffen. En als je wilt weten waar de autoonderdelen van je oude auto zijn of als je nog een keer een onderdeel nodig hebt, kom ht hier in de kleine straatjes maar halen, auto's worden tot de laatste schroef uit elkaar gehaald en bewaard.

Vandaag was ik rond gaan lopen door wat marktjes, ik was bij Tipu's Palace, een tempel, het oude fort en de Botanical Gardens. Ik was bij de tempel rond half een, gaat er een enorme gong en alle mensen gaan keurig in een rijtje op de grond zitten. Ik stond wat achteraf te kijken. Een meneer komt naar me toe en duwt me een bananenblad in mijn handen, doe maar mee (je bent er nu toch zal hij wel gedacht hebben). Dan krijg je dus 3 bolletje rijst, een zoet (rijst met basterdsuiker, rozijnen en kruiden), een pittig (rijst met kruiden), en een fris (rijst met yoghurt). Heel lekker! En je eet met je rechterhand en het blad gooi je weg, geen afwas voor zoveel mensen! Wat ik ook heel leuk vind is om alle Indiers in hun gewone doen op een zondag middag in het park te treffen. De stad is heel erg droog en stoffig, mensen zoeken dan wat verkoeling onder bomen in de schaduw in het park. En ik dus ook! Als je in de schaduw bent is 33 graden goed te doen, zelfs in lange broek en tshirt. Of zit ik me ondertussen te bedenken, juist wel met veel kleding aan want dat beschermt natuurlijk tegen de brandende stralen van de zon. Hier is geen wolk te bekennen dus je moet de schaduw ergens anders zoeken. De 2 droogste en heetste maanden hier gaan nog komen, ik ben benieuwd...

Morgen om 11u word ik verwacht bij de plaatselijke organisatie om kennis te maken met de organisatie, het project en de andere mensen. Daarover zal ik jullie next time berichten. Dit was even een first impression van Bangalore die ik graag met jullie deelde. In dit tempo blijven er geen blogs volgen hoor, no worries. Ik hoop met jullie alles goed, ik hoor fijne en minder fijne verhalen uit Nederland. Heel veel sterkte voor iedereen daar, ik denk aan jullie en stuur flink wat zonnestralen! Hopelijk helpt dat voor de energie. Nou, toettoet toeeeeeeettt, ik ga weer de straat op :-) Fotos volgen later! Tot mails / skype/ blogs! Liefs Baukelien

Foto’s

6 Reacties

  1. Michelle:
    3 maart 2013
    Haa Bauk!

    Leuk om te lezen hoe het je daar vergaat! In gedachten reis ik met je mee :) Ik kijk nu alweer uit naar je volgende blog!

    Veel liefs, knuffels en groetjes,

    Mich
  2. Jet:
    3 maart 2013
    Hoi Baukelien,

    Wat een geweldig verhaal, mooi beschreven! Het lijkt wel of ik daar ben! Op naar je volgende blog!

    Liefs,
    Jet
  3. Sanne:
    5 maart 2013
    He Baukelien,
    Super leuk om je verhaal te lezen! Klinkt alsof je al helemaal bent ingeburgerd :) Geniet ervan daar en kom maar door met die foto's!
    Veel liefs
    Sanne
  4. Marieke:
    6 maart 2013
    superleuk Bauk, je verhaal! Wat een andere wereld... Veel plezier daar! en ben natuurlijk heel benieuwd naar je volgende verhaal.
    X m
  5. Sabine:
    7 maart 2013
    Hee Baukelien,

    Superleuk om je verhalen en avonturen te lezen! Ik hoop dat je heel erg geniet en ik kijk uit naar je volgende verhalen.

    Liefs, Sabine
  6. Dick:
    8 maart 2013
    ha Baukelien,

    Alsof er een exquise gerecht van Coquilles St. Jacques door topchef Robert Kranenborg is bereid, neem jij ons watertandend mee in jou avontuur. Alle zintuigen prikkelend en niets aan verbeelding overlatend, besprenkel jij ons met een yoghurt-dillesaus, met je mooie verhalen.
    Ga vooral zo door, het is om te smullen.

    Liefs,

    Blauw
    be careful