Bangalore : Orientatieweek FSL en start bij Rain Water Harvesting bedrijf

12 maart 2013 - Bangalore, India

Hallo allemaal!
Mijn 2e werkdag zit erop, ik zal jullie weer eens even bijpraten! Jeetje alweer zo'n heel verhaal. Nouja lees maar wat je leuk vindt om te weten :-)

De stroom valt hier om de halverklap uit, hoop dat ik deze blog gepost krijg... Alles is echt zo ontzettend anders hier! Wel even wennen om zo midden in het dagelijks leven in een andere cultuur mee te draaien. Het gaat echt niet altijd makkelijk, soms praat of doe je echt volkomen langs elkaar heen, maar goed daar leer je dan weer van :-) Locals hier hebben de bijzondere eigenschap om te kunnen 'wobblen' met hun hoofd, dan knikken ze nee en schudden ze ja tegelijk zegmaar... euh ja en wat bedoel je dan? Nou eigenlijk vinden ze iets dan prima! oke! En ze praten ook heel veel, ik vind het nog niet erg dat mijn Kanada nog maar matig is, soms heerlijk om al dat gepraat langs je heen te kunnen laten gaan...

Kijk ik kan natuurlijk het verhaal vertellen over India dat is vies, lawaai, druk, stoffig en heel veel armoede. Ja er lopen inderdaad veel koeien (en andere beesten!) op straat, er zijn overal open riolen en de kakkerlakken rennen door de badkamer. Maar dat verhaal kunnen jullie zelf ook invullen dus ik vertel gewoon mijn verhaal :-)

Op maandagochtend 4 maart vertrok ik met mijn backpack in een rickshaw naar de wijk Laksandra. Daar vond de introductieweek van FSL plaats. Een (orientiatie)week lang een beetje wennen aan het land. We waren met 7 Europese vrijwilligers. Alleen deze week waren we samen, iedereen is naar een ander project in een andere stad gegaan. We kregen die week info over de gebruiken in India, over de do's and don't, les in Kanada (de lokale taal), info over het project, alle administratie (hahaha je gelooft het vast niet maar ik moet hier ook tijdschrijven :D ). Natuurlijk al een bollywood film gezien!

En dan toch wat woordjes Kanada: Namaskara! Heggiderri? Chennagidene! (je kan vast zelf verzinnen wat hier staat :-) )
Gelukkig spreken aan aantal mensen met wie ik hier veel te maken heb Engels, dat is wel zo fijn. Want die taal is best lastig. Alleen het uitspreken al gaat in van die hele andere klanken dan onze "harde" Hollandse klanken, hoewel... voor alle Groningers onder jullie. Jullie spreken prima Kanada want Houdu (spreek uit houdoe) betekent ja en Ella betekent nee :-)

Na de orientatieweek vertrokken we allemaal op vrijdagmiddag naar onze nieuwe woonplek. Mijn woon- en werkplek zijn gecombineerd, dus geen uren reizen elke dag. Naar Indiaase omstandigheden heb ik het zeer getroffen. Ik woon nu in een buitenwijk van Bangalore, samen met het gezin van de baas van het bedrijf in een huis. Het huis bestaat uit 3 verdiepingen. Op de begane grond is het bedrijf gevestigd. Op de 1e verdieping woont en leeft de familie en op de 2e verdieping woon ik in een 2 kamer ruimte samen met een Duitse vrouw. Zij is de andere vrijwilligster. Dus we zitten niet allemaal steeds samen, echt een luxe in India (en ik ben er ontzettend blij mee dat ik echt een eigen ruimte heb!!). Ja dit is dus echt totaal niet gebruikelijk in India, heb ik ff mazzel.

De gebouwen in de buurt zijn van steen maar de wegen van aarde, het is dus ontzettend stoffig en prachtig oranje overal :-) Op ongeveer 400 meter staat een tempel met 6 luidsprekers die de hele dag indiaase muziek of bepaalde teksten rondschreeuwen... geen idee tot hoelaat dat doorgaat of hoevroeg het stopt. Ik slaap erdoorheen gelukkig.
Heel leuk om te zien ook de keuzes die gemaakt worden in huis. Er is wel een computer met internet (en skype gelukkig!) en er is een flatscreen-tv waar de hele dag luidkeels Indiaase tv-soaps op afgedraaid worden (jaja ik kijk mee naar de Indaase GTST en ondanks dat dat in het Kanada is kan ik het prima volgen kan ik je zeggen :-) ) Maar er is bijvoorbeeld geen wasmachine, de wc is een gat in de grond en "de douche" een emmer met water die je over jezelf uitstort... hahaha went snel hoor.
Ik heb hier dus onderdak en krijg 3x per dag (spicy) gekruide rijst met een beetje groente te eten. Lekker! Ja echt, ook 3x per dag rijst eten went. Ze eten hier geen vlees, drinken geen koffie en geen alcohol. Ik verlaat over een tijdje hartstikke gezond India weer! :-)

En waar ik nu toch tercht gekomen ben, de baas hier wordt wel de "Water Gandhi" genoemd! De baas van het bedrijf, Sir Masagi, is echt een bekendheid op het gebied van water en duurzaamheid hier in India. Hij is ontzettend bevlogen en gepassioneerd aan het werk. Zijn missie is om van India in 2020 een water efficient nation te maken, schoon water beschikbaar voor iedereen. Heel belangrijk daarbij vindt hij het verspreiden van kennis over hoe water te hergebruiken en te bufferen. Zelf ben ik er nog niet helemaal over uit hoe de mensen in India zich verhouden tot water. Ze kunnen bijvoorbeeld meestal niet zwemmen. Dan is een groot meer voor je deur aanleggen als waterbuffer toch wat veel gevraagd denk ik zo, maar misschien zit ik er helemaal naast. Ik ga 't uitvinden komende maanden! Mocht je het leuk vinden om te kijken, dit is de website van het bedrijf waar ik nu bij werk als vrijwilligster: http://waterliteracyfoundation.perso.rezel.net/wordpress/

Sir Masagi vindt het echt heel leuk om alle info over de projecten te vertellen en wat er allemaal gebeurt (en nog moet gebeuren!!). De internationale uitstraling die wij (als europese vrijwilligers) aan zijn bedrijf geven is voor hem weer een voordeel. Zo heb je beide wat :-) Er wordt hier hard en veel gewerkt. Vrijdagmiddag kwam ik na de introductieweek om 17.10 aan en om 17.30 zei de baas 'Kom er is een meeting ga je mee?' Tuurlijk! Dus ik op vrijdag om 17.30 in de auto naar een afspraak met een architect. De architect kreeg de opdracht om appartementen ontwerpen waarbij  Rain Water Harvesting toegepast kan gaan worden. Om 20.30 waren we weer terug, maar weekend kennen ze niet. Op zaterdag waren er ook afspraken en zondagochtend om 9u hup weer een afspraak, dit keer een gated community (naar mijn idee een soort van expats verblijven). Zeer luxe villas achter een hek, prachtige woningen maar problemen met de watervoorraad. Leuke bijeenkomst, en dit keer in het Engels gelukkig. Die meeting met de architect ging in het Kanada en dan volg ik het matig. Wel heel erg leuk om op alle non-verbale communicatie te letten. 

Maandag 11 maart ben ik dan echt begonnen (als je het weekend dus niet meetelt...). Het werken gaat hier natuurlijk ook anders. Wat fijn is dat ze je heel veel vrijheid geven om zelf te bedenken waar je goed in bent en wat je bijdrage is. Zolang je maar let op de hierarchie binnen de organisatie, want die is echt zo ontzettend belangrijk! Kwam er al heen snel achter dat ik gewoon bij een goed bedrijfje zit, slimme mensen, harde werkers. Ze weten ook heel veel, er is ook heel veel informatie beschikbaar. Maar jawel, daar komt ons Hollands organisatie talent om de hoek kijken, er is weinig overzicht. Dus daar mag ik ze bij gaan helpen, ze vinden het een prima plan. Daarbij loopt het 5 jaren plan van 2009 tot 2014. Ook die mag ik gaan updaten voor 2014 - 2019, erg leuk om te doen vind ik zelf. Dus van de RSPW naar een BSPW :-)  Ik ben pas net begonnen dus het enige dat ik zeker weet is dat er nog weer veel gaat veranderen... I shall see en tot die tijd vermaak ik me.
Arbo regels kennen ze hier niet, we zitten vaak met 4 man in een ruimte van nog geen 10 m2 met 2 computers en 1 iemand met een laptop op schoot. Er is geen airco, wel een fan die overuren draait totdat de elektriciteit uitvalt... dat gebeurt hier nogal eens. Nouja het iig behoorlijk warm op de werkplek. Buiten is het hier overdag onafgebroken 34 graden en het koelt savonds af naar ca 21 graden. Heerlijk om dan op de rooftop te staan en uit te kijken over nachtelijk Bangalore of omhoog naar de sterren te kijken!
 
Nog weer twee vragen voor jullie om af te sluiten, hoeveel mensen passen er op een rijdende scooter? en hoeveel schoolkinderen met rugtassen zouden er in een rickshaw kunnen? (Let op, het is in India he ;-) ) Hahaha ik geloof mijn ogen (en alle andere zintuigen eigenlijk ook) hier echt soms niet. Vermaak u in Nederland, dat doe ik hier ook. Ook alle goeds en veel zon stuur ik weer jullie kant op, dat moet toch een keer gaan helpen. Er zijn al wat foto' s van India gepost. De laatste zijn van de omgeving waar ik nu woon.

Tot de volgende keer! Liefs Baukelien

Foto’s

4 Reacties

  1. Lasse:
    12 maart 2013
    RSPW in Bangalore, wie had dat ooit kunnen denken? Dat is een grotere impact dan Rotterdammers hadden durven hopen ;-)

    Mooi verhaal!
  2. Baukelien:
    13 maart 2013
    Ha Lasse, nouja wel de B(!)SPW hier he, dus wel een aangepaste versie... Bangalore Standaard voor Projectmatig Werken... ;-) Fijn dat je het leuk vindt om te lezen. Take care in Rotterdam! Groetjes Baukelien
  3. An Huitzing:
    13 maart 2013
    Leuk om te lezen dat je bij zo'n interessant bedrijf terecht bent gekomen, Baukelien. Dat is weer eens wat anders dan weeskinderen voorlezen in een weeshuis (wat je toch meestal ziet als vrijwilligerswerk naar mijn idee). Dan is 't tenminste echt twee-richtingverkeer. En dat je moet tijdschrijven...hahaha...Zo langzamerhand ga ik geloven dat je zelfs als gepensioneerde moet tijdschrijven. Het is zo wijdverbreid!
    groetjes uit een koud kikkerland!
  4. Lia:
    22 maart 2013
    Hoi Baukeline,
    Wat leuk je verhalen te lezen. Ik vind het geweldig wat je doet. Blijf schrijven! Groetjes.