Ja, het blijft India tenslotte... alles kan hier

Hi again!

Ik hoor dat er een vacature is in Nederland om onze kroonprins op te volgen in het watermanagement. Ik zal eens nadenken over een sollicitatie als zijnde "Nederlands exportproduct" :-) Dank voor al jullie leuke en lieve reacties op mijn vorige blogs&facebook. Hier gaat t leven gewoon door, net als bij jullie. Het blijft soms toch bijna onvoorstelbaar of te bizar om op te schrijven wat ik hier zie gebeuren gewoon op straat. Ook hartverscheurende ellende, het leven is zo keihard voor een enorme groep mensen. Ik kan er mij niet altijd voor afsluiten, het komt echt wel binnen. Maar ook veel mooie dingen. Ja het blijft een land van uitersten in alle mogelijke benamingen en voorstellingen. Elke dag kijk ik mijn ogen hier weer uit, en eigenlijk ook echt alle andere zintuigen worden geprikkeld. Wat een land. Ik heb echt nog nergens een moment rust of stilte weten te bespeuren, dat ze daar zelf nou niet moe van worden... ;-)

Veel projectbezoeken afgelegd afgelopen week, maar ik vermaak mij eigenlijk ook vooral met het "alleen al onderweg zijn" naar een afspraak, er is zoveel te zien op straat en het verkeer zelf daar raak je ook niet op uitgekeken en dan moet het projectbezoek zelf nog beginnen... Eerst nog maar weer even het verkeer. Dat blijft dus echt zo verbazen. Ik vergelijk het ondertussem met Tetris. (Voor mijn generatie en ouder, jullie kennen het computerspel vast nog wel. Voor de jongere generatie, tetris is een heel eenvoudig maar daarom superleuk en verslavend computerspel. Er vallen blokjes van boven naar beneden, deze blokjes hebben verschillende vormen en vallen met een verschillende snelheid. De kunst is de blokjes zo in elkaar te laten vallen dat ze een sluitende rij vormen dan stijg je uiteindelijk in levels.) Vanuit mijn appartement in Rotterdam keek ik uit over de Maas naar de Erasmusbrug en zag ook het KNP gebouw met zijn verlichte gevel, op die gevel werd met groene lichteffecten ook tetris gespeeld, maar die beste speler kon er niks van ze hebben het hier in India dan echt beter begrepen! Ik zie hier elk voertuig als een ander blokje; een blokje is een fiets of scooter of motor, vier blokjes samen (vierkantje) een rickshaw, 4 blokjes als langwerpige vorm samen als een auto enzovoorts. En die gekke omgebogen vormen in de blokjes zijn alles wat ze hier vervoeren op de auto / scooter / rickshaw enz want natuurlijk gaat er makkelijk een trap mee achter op de scooter, je zet hem over jezelf heen. 5 tuinstoelen in een rickshaw? even proppen maar ook dat gaat prima hoor! En dekens om te verkopen, die stapel je rustig 1,5 meter hoog achterop je fiets... hahaha echt waar, noem het en het bestaat hier!

Maar goed tetris dus. Ze spelen hier elke dag tetris, waar in het verkeer nog asfalt te zien is kan tenslotte over gereden worden of op geparkeerd worden. Die rij moet gesloten worden! Je gaat niet achter elkaar staan maar naast elkaar of "in elkaar gehaakt". Bij een stoplicht al eerste weg zijn is ook echt een kunst... Geen idee wat de aanrijtijden van ambulances hier zijn maar die schieten echt geen meter op in het verkeer... Ik heb pas een keer een verkeerspolitie gezien, en dat was toen er een (heilige) koe betrokken was bij een aanrijding...

En op de snelweg rijden dat is eigenlijk meer "karten". Vrachwagens halen elkaar voortdurend in maar als de ene vrachtwagen de andere inhaalt, is er voor de een en achter de ander ruimte. Autos slalommen continue tussen de vrachtwagens door, ja vooral savonds levert dat een spectaculair beeld op. Je wordt nogal van links naar rechts en weer terug geschud tijdens een autorit. Neem daarbij dat de weg vol hobbels en gaten zit en zelfs echt hobbels op de snelweg, dat levert nog wel een een pijnlijk gebonk of heeel hard afremmen op als je honderd rijdt. Geen uitzondering. Behalve in de auto of jeep word ik hier ook vervoerd achterop de motor. Superleuk natuurlijk motorrijden maar t gaat hier even anders. (Mensen die van mij houden lezen de volgende regels even niet). Een bijrijder op de motor hoeft geen helm te dragen volgens de wet in India, dus dat gebeurt ook niet... Gelukkig heb ik zelf mijn motorrijbewijs in Nederland en weet ik hoe je zo'n machine bestuurt en hoe je zo achterop zit dat je geen last bent voor de motorrrijder zelf, maar t blijft een belevenis. In je spijkerbroek, tshirt en slippers achterop. Met je zonnebril als enige bescherming kom je geheel zwart van al het zand en stof van een motor af kan ik je vertellen. Ja gelukkig klim ik nog elke keer heelhuids van die machines af. De mannen die die motoren besturen met mij achterop zijn rustig en ervaren, maak je geen zorgen, er komt weer een volgende blog!

Maar waarom zitten we nu op de weg. Nou behalve om gewoon naar een verjaardag te gaan of een tempel te bezoeken (ik maak hier nu tenslotte deel uit van het dagelijks leven dus ook van alle feesten en partijen, haha) toch vooral voor projectbezoeken. We rijden in het weekend dan bijvoorbeeld gewoon even naar Hubli, ruim 500 kilometer verderop. Zoals jullie net begrepen hebben is de gemiddelde snelheid hier niet zo hoog dus zo'n rit duurt dan ca 7,5 uur. Zaterdag heen, zondag terug, geen probleem. We gingen naar Hubli om de Run4Water bij te wonen en een projectbezoek te doen. Maandag heb ik toen heus de Ashram van Puttaparthi bezocht. Een ashram is nu niet echt een plek waar ik graag naar toe wilde in India maarja als Sir Masagi er een lezing geeft dan beland je per ongeluk nog eens ergens. Het is een zeer bekende ashram en sommige (westerse) mensen komen er graag, maar nee het is niet mijn ding. Deze week ook bij Akzo Nobel geweest voor een lezing van Sir Masagi over water besparen. We hebben een borewell inspectie uitgevoerd, met een camara op zoek naar eventuele technische gebreken en de waterstand en waterkwaliteit. Vrijdag heb ik een hele dag rondgereden door het platteland van rondom Bangalore, op zoek naar geschikt farmland voor waterirrigatieprojecten. Ik heb een map gemaakt bij de foto's (Projectbezoeken WLF) waar fotos staan van verschillende projectbezoeken. Dan krijgen jullie er hopelijk ook een beetje beeld bij.

Echt ontzettend leuk om te zien allemaal en elke dag is hier anders. Maar waar ik toch echt maar niet aan kan wennen is er echt "geen plan is". Loslaten Baukelien, jahaa.... ik weet wel dat dat hier zo gaat nu ondertussen maar ik kan er toch echt maar niet bij dat je sochtends echt geeeeeen idee hebt wat je gaat doen (wat je in een week gaat doen is natuurlijk helemaal teveel gevraagd!). Ik laat het allemaal maar gebeuren en eigenlijk is het meestal zo dat ik savonds terugkijk op de dag en denk, goh boel leuke dingen gedaan en gezien :-) Maar dit punt is echt zo'n megagroot cultuurverschil met gepland Nederland voor mij! En wat ook lastig blijft is de hierarchie, de baas doet hier alles alleen. De rest helpt alleen mee "ten gunste van". Ook echt heel anders dan onze mondige westerse cultuur... Maar goed, c'est la vie du moment. Net zoals de warmte, ik heb er gewoon mee te maken. Donderdag 28-3-2013 is hier de hoogste temperatuur in 8 jaar gemeten, het was 38 graden in Bangalore. Op zich wordt het in India nog wel veel warmer maar in Bangalore dus meestal niet. Maar dit jaar wel. Zo warm als het hier nu dus is, zo koud is maart in Nederland geweest begrijp ik. Ik weet niet wat India Post doet met al die zonnestralen die ik jullie kant op stuur maar nu moet het toch echt gaan lukken.Ik had wat moeite met het vinden van een PostOffice voor postzegels maar ondertussen heb ik na 3 weken zoeken die gevonden dus nu moeten de zonnestralen toch echt jullie kant op komen. Welgemeende warme groeten uit Bangalore :-) liefs Baukelien