Ont-moeten

Hallo allemaal!

Je kan zomaar in Mumbai gescout worden voor een Bollywood film! Ik had al wel gelezen in de LP dat dat kan, maar als het jezelf dan gebeurt sta je toch wel even gek te kijken. Op straat werd me de vraag gesteld of ik mee wilde doen in een Bollywood film. Dat is weer eens een andere vraag dan de gebruikelijke "Hello, how are you? / Where is your husband? / Where are you from? / Picture, picture!". De beste man legde uit dat hij (westerse) mensen scoutte als figuranten voor een Bollywood film. Leuke vraag beste man maar het antwoord is 'nee'. Ik heb al zoveel Indiers gesproken (oh echt, er zijn zo heel erg veel mensen in dit grote land). Gelukkig kan ik bijna altijd beleefd en vriendelijk blijven maar ik heb soms de neiging om te zeggen 'Neeeee nu even niet, laat me met rust allemaal'. Maar zo na bijna 3 maanden toch nog een hele originele (bollywood) vraag zomaar op straat, leuk :-)

In Mumbai (/Bombay) komt India in al haar contrasten bij elkaar en dat kan ook haast niet anders in zo'n grote stad. Mumbai heeft ontzettend veel te bieden. Een heuse skyline, uitstrekt langs kilometers kust. Maar ook straten vol oude gebouwen en heel veel architectuur. En Dharavi, een van de grootste sloppenwijken ter wereld... Het bevindt zich allemaal binnen de stadmuren van deze grootste stad van India. Er is nog veel meer en ik heb me 5 dagen prima vermaakt in Mumbai. Het reizen met de sleeper bus ging dit keer in een keer goed gelukkig :-)

Momenteel bevind ik mij in de staat Goa, ik moest even wat vooroordelen opzij zetten maar gelukkig wint de nieuwsgierigheid het nog steeds. Het is nu (mei) laag seizoen voor buitenlandse toeristen in India (want ja het is echt heel heel erg warm, elke dag ruim 36 graden) maar hoog seizoen voor de Indiers zelf. Volgende week beginnen de scholen weer maar nu zitten de Indiers zelf nog op t strand. Om daar nu tussen te gaan zitten... dat is echt een te groot cultuurverschil. Het mixen van toeristen en Indiers op het strand gebeurt ook (bijna) niet. Dat levert taferelen op van uitgestorven toeristen guesthouses en souvernirshops maar wel weer overvolle stranden en eetgelegenheden waar de Indiers zelf zijn. De sfeer op de stranden is verre van ontspannen (ja het is echt waar Indiaase mannen lopen in groepjes over het strand met hun mobieltjes de toeristen filmend).

India blijft een land met zo extreem veel contrasten. De afgelopen maanden in India ben ik elke dag geconfronteerd met hoe ik mijzelf verhoud tot de cultuur hier. Er is veel wat ik niet makkelijk vind om te aanschouwen. Ik weet het, ik kijk met westere ogen... Maar steeds weer geconfronteerd wordt met grote verschillen in levensstandaarden en cultuur blijft een opgave voor me. Het houdt me weer eens een spiegel voor. Hoe lastig ook, ik vind het wel heel intrigerend om goed in die spiegel te kijken. We hebben allemaal zo onze eigen levensvragen en ons eigen levenspad. Ik ervaar het dat veel vragen en inzichten zich aandienen op reis.

Het voelt voor mij echt als een enorm voorrecht om rond te mogen reizen en zoveel van de wereld te mogen ontdekken. Kijken in de spiegel die een andere cultuur me voorhoudt of mezelf heel klein en nietig voelen midden tussen prachtige natuur, het zijn enerverende ervaringen. En natuurlijk al die ontmoetingen onderweg met allerlei soorten mensen. De taal van de glimlach spreekt nog steeds! Die glimlach geeft ook veel energie. Energie die soms hard nodig is. Alleen op reis zijn : alle vastigheid is weg evenals een vertrouwende omgeving. Ik moet het zelf fixen onderweg elke keer weer. Leven vanuit de kracht van de kwetsbaarheid, zo ervaar ik het. Krachtig elke nieuwe dag ervaren en toch kwetsbaar je durven laten raken door wat je ziet en meemaakt.

Ja een boel meegemaakt in India! En nu zijn mijn 3 maanden (de periode van mijn visum) in India alweer zo goed als voorbij. Het moment dat ik als enige met een blond staartje in de rij ging staan om te boarden voor de vlucht Kuala Lumpur - Bangalore ligt nog vers in mijn geheugen en nu sta ik weer op het punt dit land te verlaten. Ondertussen ben ik alweer 3,5 maand op reis en ik heb voorlopig nog geen plannen om terug naar Nederland te komen, dus wat dachten jullie ervan om deze kant op te komen?! :-) Dat is nu echt 'best of both worlds'! Mocht je serieus Azie plannen hebben deze zomer, let me know, wie weet ontmoeten we elkaar ergens :-)

Met alleen een one-way vliegticket ben ik uit Nederland vertrokken half februari. Waar ik na India zou gaan reizen dat moest ik allemaal nog bedenken. Zomaar mogen bedenken waar je heen wilt dat is wel een luxe probleem natuurlijk :-) Zoveel inspiratie (vooral ook van muziek!), dingen om rekening mee te houden (mijzelf, het weer, malariamuggen e.d.), welk vervoermiddel (vliegtuig, trein, bus, lokaal vervoer), enz. Ik heb een grof reisplan gemaakt en een aantal vliegtickets geboekt. De dag tot dag invulling mag elke nieuwe dag blijken :-) Vanuit India vlieg ik straks eerst naar Dubai om vervolgens in juni en juli Zuid-Oost Azie (het plan is Indonesie, Singapore, Maleisie en Thailand) verder te ontdekken en in augustus en september Centraal Azie (het plan is China, Tibet en Nepal). En daarna? Dan zie ik wel weer verder. Ik ben heel benieuwd waar het reispad daadwerkelijk loopt. En gelukkig is er ruimte zat voor spontane plannen. 

Donderdag vlieg ik naar Dubai waar ik Martijn weer ga ontmoeten!!! Dat is nu typisch zo'n spontaan plan tussendoor. Martijn heeft goede vrienden in Dubai wonen waar we welkom zijn om te komen logeren en Dubai is voor mij vanuit India niet zo ver vliegen. Die kans voor een lang weekend Dubai samen grijpen we natuurlijk met beide handen aan :-) Op 4 juni vliegt Martijn weer naar Nederland en ik vlieg dezelfde dag door naar Indonesie.

In Dubai is het momenteel 42 graden, nog warmer dan hier in India dus. Maar ik mag eigenlijk niets zeggen, de overgang vanuit Nederland naar Dubai is nog veel groter... Vanuit India nog een keer warme reisgroeten, tot een volgende blog! liefs Baukelien