Op reis door Zuid-India - hello, hello, hello :-)

Hello!

Een blond staartje ingeklemd tussen haar backpack en allemaal Indiaase vrouwen in de meest prachtig kleuren sari's. Al reizend met het openbaar vervoer zat ik urenlang opgepropt tussen mijn bagage en andere vrouwen. In het openbaar vervoer in India zitten mannen en vrouwen gescheiden. De vrouwen zitten voorin de bus, de mannen achterin. De bussen zijn nogal spartaans (ja zoals je ze bij India voorstelt), er is geen airco, maar een raam ontbreekt vaakt dus er komt wel warme wind naar binnen...

Ik reis nu door de staten Karnataka, Tamil Nadu en Kerala in het zuiden van India. In Tamil Nadu en Kerala spreken ze geen Kanada meer en het schrift is anders dan ons alfabet. Het zijn tekens ("krullen") die ik niet begrijp. Mijn tactiek is nu dat ik alles 2 keer vraag aan verschillende mensen en als ik 2 keer hetzelfde antwoord krijg ga vast ik de juiste kant op of heb ik de juiste bus te pakken :-)
Ik reis nu veel met 'inter state bussen'. Bussen die een dienstregeling hebben tussen 2 plaatsen die dus zomaar ca 8 of 10 uur uit elkaar liggen. Zo wilde ik onlangs met de bus van Ooty naar Munnar. Na wat heen en weer lopen en vragen zei er iemand oh ja hoor dat kan, dat moet je om 9.00 met de bus richting Palini en dan overstappen bij Udumalpet. Deze plaats komt niet in mijn reisbijbel of op mijn kaart voor dus ik op goed geluk met de bus richting Palini. En dan blijkt Udumalpet op 5.5uur reizen van Ooty te liggen maar daar kon ik inderdaad overstappen op de bus naar Munnar. Nog weer 4 uur met bus te gaan. De weg naar Munnar ging, net als de weg naar Ooty, slingerend door de bergen (Ooty ligt op 2200 meter en Munnar op ruim 1500 meter). Met nog 30 km naar Munnar te gaan, begon het me toch te hozen in de bergen. De weg verandert onmiddellijk in een rivier, met links een afgrond en voor ons toegemoetkomend verkeer en het werd donker, gelukkig was het een zeer ervaren chauffeur. Het was druk in beide plaatsen. In de hete maanden april en mei zijn Ooty en Munnar heel populair als bestemming bij de Indiers zelf vanwege de lagere temperaturen. In beide plaatsen was het in de bergen een graad of 20 en ja dan worden er natuurlijk mutsen verkocht (en gedragen!).

Het denken in afstanden is in dit enorme land logischerwijs heel anders dan in Nederland. Nog even voor de context : India is 80 keer groter dan Nederland. Ondanks dat ik nu weg ben uit de miljoenenstad Bangalore is het nog altijd India en dus nog altijd heel druk, vol mensen en een herrie. Zelf in de nationale parken, veel mensen en weinig beesten. Er werden al grapjes gemaakt; Nog wat gezien? ja olifanten, herten en apen en heel veel mensen... :D
Na gedag gezegd te hebben bij the Water Literacy Foundation ben ik zondagavond (28-4) laat in de avond per sleeper bus vertrokken uit Bangalore. Een sleeper bus is een bus met stapelbedden. Ja echt (google maar eens). Maar ook in deze bus was ik de enige westeling. Veel Indiers reizen zelf ook met deze sleeper bussen voor werk bijvoorbeeld. Verder reis ik nu overdag met de lokale bussen of met de boot! Tussen Kottayam en Allepey en tussen Allepey en Kollam kon ik met de boot reizen over de beroemde "Backwaters van Karala". Echt  prachtig. De afstand tussen Allepey en Kollam is maar 80 km maar als de boot maar 10km per uur gaat doe je er alsnog 8 uur over hahaha.
Maar ja ik heb geen haast, dus ik vond het prima allemaal. Zo zonder tijdsdruk van morgen "moet ik perse dit" door Zuid India reizen vind ik heel fijn. Het landschap trekt aan je voorbij, steden, dorpjes, bergen, thee plantages, nationale parken, de Backwaters. 
Op de kaart heb ik mijn reisroute geplot, als je t leuk vindt kan je me daar volgen waar ik geweest ben.

Ik ervaar het reizen nu in India als goed te doen, hoewel erg intensief want de hotels en de bussen zijn nogal spantaans. Er is weinig ruimte voor ontspanning in dit land. En als vrouw alleen op reis blijf je een bezienwaardigheid. Je zegt de hele dag 'hello' en dat je 'from Europe' komt. Ja Nederland weten ze niet te liggen maar ze maken een onderscheid tussen Europa of Amerika. Heel praktisch. En hoevaak ik al niet op de foto ben geweest, ik ben de tel kwijt. Oneindig vaak  blijft die vraag (picture, picture?) komen. Daar sta je dan bezweet en in je reiskloffie op de foto, niet heel charming (maar goed dat is in dit land nu ook precies de bedoeling).
Het alleen reizen als vrouw levert ook bizarre situaties op. Zo zijn veel (grotere) hotels plotseling vol als ik aan kom lopen, yeah right. Die willen gewoon niet geassocieerd worden met zelfstandige vrouwen. En hoe vaak ik Martijn en mijn vader al niet heb moeten verdedigen. Vooral Martijn moet het ontgelden hier. Ik krijg vaak de vraag "What happened to your husband?" met andere woorden, wat bezielde je vriend om zijn vriendin alleen op reis te laten gaan?! Voor beide mannen steek ik mijn handen in het vuur maar daar hebben ze hier weinig boodschap aan, dus ik lach meestal maar vriendelijk om alle vragen... Ondertussen weet ik dat ze hier denken dat je vrouwen hun hele leven moet beschermen. Heren, jullie hebben dus wat in te halen als ik terug in Nederland ben ;-) (hahahaha grapje hoor pap en Martijn!!).

India is zo ontzettend dynamisch. En juist die dynamiek maakt het ook zo fascinerend om in rond te reizen. Het is voor mij echt de combinatie van verschillende factoren die het zo interessant maakt om in India te zijn. De combi van : allerlei soorten mensen (altijd en overal), cultuur en natuur. India is niet het land om vakantie te hebben en te ontspannen, dat komt later tijdens mijn reis buiten India weer. Maar nu nog in India en ik ga weer buiten spelen (uit het internet hok) en de dynamiek van India weer ervaren. In een volgende blog weer meer!
Lieve reisgroeten, Baukelien